تاریخچه باشگاه پیروزی (پرسپولیس)
باشگاه فوتبال پرسپولیس تهران، یک باشگاه فوتبال حرفه‌ای ایرانی است که در شهر تهران، پایتخت ایران بنا شده‌است. این باشگاه که تیم فوتبال باشگاه فرهنگی ورزشی پرسپولیس تهران است، پیروزی نیز نامیده می‌شود. پرسپولیس با ۹ قهرمانی در بالاترین رده لیگ فوتبال ایران پرافتخارترین باشگاه فوتبال در لیگ ایران است و هواداران بسیاری دارد. پرسپولیس به همراه رقیب دیرینه‌اش، استقلال تهران، برگزار کننده‌ی شهرآورد تهران است.
تاریخچه :
باشگاه فوتبال شاهین در سال ۱۳۲۱ به دست عباس اکرامی بنا شد. او یک معلم بود و باشگاه را با کمک تعدادی جوان دانشجو با شعار ؛؛؛ اول اخلاق، دوم درس، سوم ورزش ؛؛؛ بنا نهاده بود. باشگاه شاهین توانست بازیکنان بزرگی مانند پرویز دهداری، امیرمسعود برومند، همایون بهزادی، حمید شیرزادگان، حسین کلانی و بسیاری دیگر را که در تیم ملی بازی کردند، به فوتبال ایران بشناساند. شاهین در دهه ۱۳۴۰ به اوج محبوبیت رسید اما برخی اتفاقات، فدراسیون فوتبال ایران و روزنامه کیهان ورزشی (مهمترین روزنامهٔ ورزشی آن زمان) را روبروی آنها قرار داد. اختلاف بین آنها بیشتر شد و باعث شد تا در روز ۱۸ تیر ۱۳۴۶، دو روز پس از برد ۳-۰ شاهین مقابل باشگاه تهرانجوان، سازمان ورزش و تفریحات ایران شاهین را منحل اعلام کند.
درمورد دلایل انحلال باشگاه شاهین حرف و حدیث‌های بسیاری وجود دارد. اگرچه سازمان ورزش دلیل انحلال این باشگاه را در متن ابلاغیه رسمی «منافات فعالیت‌ها با روح عالیه ورزش» عنوان می‌کند، اما برخی تحلیلگران، دلایل سیاسی؛ از جمله مخالفت عباس اکرامی با حکومت پهلوی را موثر می‌دانند. بنابر ادعای یکی از بازیکنان شاهین ردپای تحریک های پرویز خسروانی، مدیر عامل وقت باشگاه تاج هم در این انحلال دیده می‌شود.
پس از انحلال شاهین هواداران با ادامه لیگ همراهی نکردند. هنگامی که شاهین منحل شد، چند باشگاه مانند پاس، راه‌آهن و عقاب درپی جذب بازیکنان شاهین برآمدند و این به معنی از هم پاشیدن این تیم بود. اما با رایزنی علی عبدو با پرویز دهداری و مسعود برومند، بازیکنان باشگاه شاهین به تیم پرسپولیس پیوستند.
سالهای نخست تاسیس (۱۳۴۸-۱۳۴۲)
باشگاه پرسپولیس تهران در سال ۱۳۴۲ به دست علی عبدو بنیانگذاری شد. این باشگاه جزو دارایی‌های «شرکت سی.آر.سی» بود که به جز عبدو، فاطمه پهلوی و همسرش محمد خاتم نیز از سهامداران آن بودند. عبدو از آمریکا به ایران آمده بود و در مشت‌زنی آمریکا صاحب عنوان قهرمانی و مسئولیت بود. در آن زمان باشگاه پرسپولیس در رشته‌های ورزشی بولینگ، والیبال، بسکتبال و اسکیت فعال بود و یک تیم فوتبال ضعیف در دسته دوم داشت که بهترین بازیکن آن محمود خوردبین بود.
پس از انحلال شاهین و در زمستان ۱۳۴۶، با رایزنی عبدو و پرویز دهداری، ۴ نفر از بازیکنان شاهین به نامهای ابراهیم آشتیانی، ناظم گنجاپور، کاظم رحیمی (به عنوان کاپیتان) و بهمن نوروزی در یک بازی دوستانه با باشگاه جم آبادان (که در آن زمان باشگاهی صاحب نام و قهرمان اولین دوره جام منطقه ای ایران بود) در ترکیب تیم دسته دومی پرسپولیس قرار گرفتند.
حضور این ۴ نفر در آن بازی زمینه ساز پیوستن بقیه‌ی بازیکنان شاهین به پرسپولیس و آغاز محبوبیت این باشگاه شد. پرسپولیس سال ۱۳۴۷ را با مربیگری پرویز دهداری و سرپرستی مسعود برومند آغاز کرد. این تیم باید کار خود را از دسته دوم آغاز میکرد، اما انحلال چند تیم در آن زمان باعث شد تا مسابقات رده بندی برای تعیین دسته باشگاه های کشور برگزار شود. در آن مسابقات ۴۴ تیم شرکت کردند که تیم‌های پرسپولیس، تاج، پاس و عقاب در گروه‌های خود صدرنشین شدند.
سال بعد پرسپولیس وارد لیگ ایران شد و با قهرمانی باشگاه‌های تهران به عنوان نماینده‌ی ایران به جام باشگاه‌های آسیا که در تایلند برگزار میشد راه یافت، اما پرسپولیس در آن جام موفق نبود و در مرحلهٔ گروهی این رقابت ها حذف شد.
دوران شکوه در جام تخت جمشید (۱۳۵۷-۱۳۴۸)
در سال ۱۳۴۸ کارخانه ایران ناسیونال خودروی پیکان را تولید کرد. محمود خیامی مالک آن برای تبلیغ محصول جدید کارخانه‌اش با عبده توافقنامه‌ای امضا کرد و تمام بازیکنان پرسپولیس به جز عزیز اصلی و محمود خوردبین را برای باشگاه پیکان به صورت قرضی خریداری کرد. در آن سال پیکان با اقتدار قهرمان شد و پرسپولیس با بازیکنانی جوان به مقام یازدهم رسید. پیکان آن سال پرسپولیس را با گل علی پروین شکست داد. سال بعد تمام بازیکنان به پرسپولیس بازگشتند
در سال ۱۳۵۰، پرسپولیس اولین قهرمانی خود را با اقتدار به دست آورد. آنها یک فصل بدون شکست را با ۱۳ پیروزی و ۱ مساوی پس از ۱۴ هفته پشت سر گذاشتند. در سال ۱۳۵۱ عبدو مانور تبلیغاتی بزرگی به راه انداخت و باشگاه پرسپولیس را یک باشگاه حرفه‌ای اعلام کرد، اما در پی حمایت نکردن دیگر باشگاه ها، پرسپولیس بار دیگر آماتور شد
جام تخت جمشید در سال ۱۳۵۲ راه اندازی شد. این جام تا آن زمان، معتبرترین و برترین جام برگزار شده در ایران بود. در ۵ دورهٔ برگزاری این جام، پرسپولیس با ۲ قهرمانی در سال های ۵۲-۵۱ و ۵۵-۵۴ و نایب قهرمانی در ۳ سال دیگر، پرافتخارترین تیم ایران لقب گرفت. در نخستین دورهٔ جام تخت جمشید نیز پرسپولیس بدون شکست و با اقتدار تمام قهرمان شد و حتی تاج، رقیبش را که نایب قهرمان شد؛ ۶-۰ شکست داد.
پرسپولیس با پیروزی ۲-۰ برابر ماشین سازی تبریز در ۲۲ مرداد ۱۳۵۷، دوران حضور خود را در جام تخت جمشید به پایان برد.
سالهای نخست پس از انقلاب (۱۳۶۹-۱۳۵۸)
چند ماه پیش از انقلاب اسلامی، ساختمان بولینگ عبدو آتش گرفت. در پی این آتش سوزی بیمه تمام خسارت را به فاطمه پهلوی پرداخت نمود. از این رو برخی او را در آتش سوزی سهیم می‌دانند. عبدو و فاطمه پهلوی پس از آتش سوزی به آمریکا رفتند.
با این که پرسپولیس در سال ۱۳۵۸ در جام شهید اسپندی به قهرمانی رسید،اما تیم از هم پاشید و بسیاری از بازیکنان عوض شدند بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی باشگاه پرسپولیس را مصادره کرد و باشگاه بدون زمین تمرین و دفتر در اوج تنگدستی زیر نظر سازمان تربیت بدنی قرار گرفت.
با وقوع جنگ ایران و عراق و برگزار نشدن لیگ کشوری، پرسپولیس از دوران خوب خود فاصله گرفت، اما همچنان یکی از تیم‌های برتر جام باشگاه های تهران و جام حذفی تهران بود.
تغییر نام به پیروزی
در سال ۱۳۶۰ سازمان تربیت بدنی نام بولینگ عبدو را به مجموعه ورزشی شهید چمران تغییر داد و دفتر باشگاه به خوابگاه تبدیل شد. سازمان تربیت بدنی قصد داشت نام باشگاه را هم تغییر دهد اما بازیکنان در اعتراض به تغییر نام باشگاه، در بازی با هما در لیگ تهران حاضر نشدند و قهرمانی این مسابقات را از دست دادند.
در دی ۱۳۶۵، پرسپولیس تحت پوشش بنیاد مستضعفان قرار گرفت و مدیرعامل باشگاه اعلام کرد که نام باشگاه به «آزادی» تغییر خواهد کرد. بار دیگر بازیکنان برابر تغییر نام باشگاه مقاومت کردند و محمود خوردبین (سرپرست تیم)، به نمایندگی از پرسپولیس، از حضور در مسابقات انصراف داد.
پس از مدت کوتاهی بنیاد مستضعفان از باشگاه داری انصراف داد و تربیت بدنی بار دیگر امتیاز پرسپولیس را در دست گرفت. در روز ۲۷ بهمن ۱۳۶۵، نام باشگاه با جلب موافقت بازیکنان، رسماً به «پیروزی» تغییر یافت. با این حال هنوز هم بیشتر مردم ایران این تیم را با نام پرسپولیس می‌شناسند.
دوران تجدید حیات در جام آزادگان (۱۳۷۹-۱۳۶۹)
در سال ۱۳۶۹ لیگ آزادگان ایران راه اندازی شد که در آن زمان، حرفه ای ترین جام برگزار شده در سطح کشور بود. این لیگ با حضور تیمهایی از سراسر ایران برگزار میشد و قهرمان این لیگ، به جام باشگاه های آسیا راه می یافت. پرسپولیس پس از پشت سر گذاشتن دوران رکود طی سالهای پیشین، با حضور در این لیگ به دوران اوج خود بازمیگردد.
پرسپولیس در دوران برگزاری لیگ آزادگان، با کسب ۴ عنوان قهرمانی و ۲ نایب قهرمانی؛ پرافتخارترین تیم این رقابت ها لقب گرفت. در سال های ۱۳۷۴ و ۱۳۷۵ پرسپولیس دو بار پیاپی به قهرمانی رسید. در سال ۱۳۷۶ رقیب پرسپولیس، استقلال تهران؛ به قهرمانی رسید و پرسپولیس نایب قهرمان شد. پرسپولیس در سال ۱۳۷۷ با اختلاف ۱۲ امتیازی نسبت به استقلال سومین قهرمانی خود را بدست آورد و سال بعد (۱۳۷۸) بار دیگر بطور پیاپی و با اختلاف ۷ امتیازی نسبت به رقیب دیرینش، به چهارمین قهرمانی خود دست یافت. پرسپولیس در سال ۱۳۷۹ با کسب عنوان دومی این رقابت ها، دوران حضور خود را در لیگ آزادگان به پایان برد.
به طور کلی دهه ۷۰ خورشیدی برای پرسپولیس یک دهه موفقیت آمیز بود. کسب ۴ عنوان قهرمانی در لیگ آزادگان و ۲ عنوان قهرمانی در رقابت های جام حذفی، دوران پرافتخاری را برای این تیم رقم زد. حضور بیش از ۶ بازیکن پرسپولیس در یک برهه زمانی در تیم ملی ایران، این تیم را به یکی از ارکان اصلی فوتبال ملی ایران مبدل ساخته بود. معرفی بازیکنان بزرگی مانند علی دایی، احمدرضا عابدزاده، کریم باقری، مهدی مهدوی کیا، رضا شاهرودی، نعیم سعداوی، یحیی گل محمدی، مهرداد میناوند، افشین پیروانی و علی کریمی در این دوران در پرسپولیس بازی کردند.
دوران لیگ برتر (۱۳۸۷-۱۳۸۰)
در سال ۱۳۸۰; لیگ ایران حرفه‌ای شد و از لیگ آزادگان به لیگ برتر تغییر نام داد. در نخستین دوره‌ی این جام، پرسپولیس با مربیگری علی پروین رقابت نزدیکی با استقلال داشت و پیش از هفته‌ی پایانی با دو امتیاز کمتر در رده دوم بود. در هفته پایانی، استقلال در حالی که می‌توانست با یک مساوی برابر ملوان در بندر انزلی به قهرمانی برسد، بازی را باخت و پرسپولیس با تک گل ابراهیم اسدی فجر سپاسی را در تهران برد و به قهرمانی دست یافت.
دوران افت و بحران پرسپولیس پس از قهرمانی در نخستین دوره لیگ برتر آغاز شد. پرسپولیس در دومین دوره لیگ برتر سوم شد، بدون این که به سپاهان اصفهان; قهرمان آن فصل نزدیک شود. پرسپولیس در مرحله نخست جام قهرمانان باشگاه‌های آسیا در گروهش دوم شد و از راهیابی به دور دوم بازماند.
دوره‌ی سوم لیگ برتر با آغاز مدیریت اکبر غمخوار و تحولاتی جدید در پرسپولیس همراه بود. پیش از آغاز فصل پروین با غمخوار مشکل پیدا کرد و با باشگاه قطع همکاری کرد. مدتی بعد باشگاه وینگو بگوویچ را به عنوان مربی برگزید و بازیکنان صاحبنامی مانند علی دایی، کریم باقری، مهرداد میناوند، جواد کاظمیان و یحیی گل‌محمدی را خرید. آنها فصل را با چند برد پرگل آغاز کردند و صدرنشین شدند، اما در ادامه فراز و نشیب زیادی داشتند و پنجم شدند.
دوره چهارم لیگ برتر ایران، سرآغاز ناکامی های دو ساله پرسپولیس بود. در این دوره هدایت پرسپولیس بر عهده راینر سوبل، سرمربی آلمانی این تیم بود. پرسپولیس در این دوره فصل پر فراز و نشیبی را طی کرد و به عنوان یک مدعی، به رقابت با سایر تیمها میپرداخت. سرانجام در پایان این دوره، پرسپولیس به عنوان چهارمی این رقابت ها دست یافت و فولاد خوزستان برای نخستین بار قهرمان لیگ برتر شد.
پرسپولیس در پنجمین دوره رقابتهای لیگ برتر، بدترین دوران تاریخ باشگاه خود را پشت سر گذاشت و در پایان به عنوان نهمی این رقابت ها دست یافت. این عنوان بدترین نتیجه تاریخ باشگاه پرسپولیس تا کنون میباشد. در این دوره پرسپولیس شاهد بازگشت علی پروین به عنوان سرمربی این تیم بود. اما پروین نتوانست خواسته های باشگاه را برآورده کند و در میانه راه جای خود را به بازیکن اسبق و پرآوازه هلندی؛ آری هان داد. همچنین در این دوره محمد حسن انصاری فرد به سمت مدیر عاملی باشگاه نائل آمد. اما آری هان به عنوان یک سرمربی پروازی در پرسپولیس فعالیت میکرد و این تیم همچنان با مشکلات موجود دست و پنجه نرم میکرد. سرانجام در این دوره رقیب پرسپولیس، استقلال تهران؛ قهرمان لیگ برتر شد. پرسپولیس با توجه به اینکه مسابقات لیگ را بطور کامل از دست داده بود، تنها چشم امیدش به فتح جام حذفی دوخته شده بود. پرسپولیس به همراه سپاهان، به فینال رفت و برگشت جام حذفی راه یافت، اما در هر دو بازی با نتیجه ۱-۱ متوقف شد و سرانجام این تیم اصفهانی بود که توانست در ضربات پنالتی پرسپولیس را شکست دهد و جام را در اصفهان بالای سر برد.
در این دوره پرسپولیس توانست از ناکامی های بوجود آمده طی دو فصل اخیر رهایی یابد و بار دیگر به جمع مدعیان لیگ بازگردد. خرید های نسبتآ خوب پرسپولیس و مدیریت شایسته حسن انصاری فرد، توانست پرسپولیس را بار دیگر به جمع مدعیان لیگ برتر اضافه کند. پیش از آغاز فصل، زمزمه های پیوستن مجید جلالی به عنوان سرمربی به گوش میرسید؛ اما سرانجام مصطفی دنیزلی هدایت پرسپولیس را برعهده گرفت. در لیگ برتر پرسپولیس پس از دو سال رکود توانست با سرمربیگری مصطفی دنیزلی، به عنوان سومی این رقابت ها دست یابد. در این دوره تیم سایپا تهران با سرمربی–بازیکن خود، علی دایی؛ توانست به عنوان قهرمانی این رقابت ها دست یابد. پرسپولیس در این دوره باز هم در پی کسب عنوان قهرمانی جام حذفی بود، اما در نیمه نهایی این رقابت ها با شکست از سپاهان، امیدهای خود را برای فتح جام از دست داد.
طرفداران پرسپولیس بعد از دومین قهرمانی این تیم، در لیگ برتر در فصل ۸۶-۸۷ این دوره، تکرار قهرمانی پرسپولیس در لیگ برتر را در پی داشت. حضور افشین قطبی به عنوان سرمربی، مدیریت حبیب کاشانی، مربیگری حمید استیلی و خریدهای خوب پرسپولیس، این تیم را به مدعی اصلی کسب عنوان قهرمانی لیگ برتر تبدیل کرده بود و پرسپولیس پس از شش سال توانست بار دیگر به عنوان قهرمانی این رقابت ها دست یابد. این دوره از مسابقات لیگ برتر، برای نخستین بار با حضور ۱۸ تیم برگزار شد. در این دوره نیز پرسپولیس رقابت بسیار شدیدی با تیم فوتبال سپاهان اصفهان داشت و این دو تیم در حالی در آخرین مسابقه به مصاف یکدیگر رفتند که سپاهان با کسب تساوی نیز به عنوان قهرمانی دست پیدا میکرد، اما تیم پرسپولیس با گل دقیقه ۹۶ سپهر حیدری توانست با نتیجه ۲ بر ۱ سپاهان را شکست دهد و اولین تیمی باشد که ۲ بار به مقام قهرمانی لیگ برتر فوتبال ایران دست یافته است. کسر ۶ امتیاز تیم فوتبال پرسپولیس به خاطر عدم پرداخت بدهی خود به شرکت کوپیان جهت خرید رافائل، بازیکن پیشین این تیم در زمان مدیریت محمد حسن انصاری فرد و هم چنین عدم توجه به اخطاریه فیفا در خصوص تاریخ پرداخت بدهی، با جریمه کسر ۶ امتیاز از فیفا روبرو گشت. علی رغم این کسر امتیاز که تاثیر بسزایی در روند حرکتی این تیم در هفتمین دوره لیگ برتر داشت، این مسابقات با قهرمانی این تیم به پایان رسید. باشگاه پرسپولیس مدعی گشت که فیفا در این مورد اشتباه کرده است و به همین دلیل اعتراض خود را به دیوان داوری ورزش اعلام نمود. در لایحه دفاعی باشگاه پرسپولیس عمده ترین بحث استناد به رعایت نشدن قواعد و ضوابط شکلی در اجرای رای کمیته انضباطی فیفا است که در اجرای حکم مهلت های مقرر زمانی رعایت نشده و همچنین رضایت طلبکار (شرکت کوپیان) و درخواست بازگشت امتیاز کسر شده در صدور رای نادیده گرفته شده‌است. حبیب کاشانی مدیر عامل وقت باشگاه پرسپولیس از ادامه اعتراضات پس از قهرمانی پرسپولیس بدون آن ۶ امتیاز تاکید کرد و آن را منافع ملی خواند. درپی اعتراض رسمی و درخواست تجدید نظر باشگاه پرسپولیس به دیوان داوری ورزش، دادگاه CAS؛ در نامهای به فیفا خواستار تشکیل جلسه رسیدگی و تجدید نظر پیرامون این پرونده شد. پرسپولیس بدون احتساب کسر ۶ امتیاز، از ۳۴ بازی خود در لیگ برتر صاحب ۶۵ امتیاز شده‌است. زمانی که باشگاه پرسپولیس بنا شد، ورزشگاهی با استخرهای شنا و زمین‌‌های ژیمناستیک و بولینگ در مجموعه بولینگ عبدو (شهید چمران کنونی) داشت. عبدو در شهرک اکباتان تهران زمینی خرید و در آنجا ورزشگاه فوتبالی با نام «آپادانا» بنا کرد. پرسپولیس به علت کمبود امکانات برای هوادارانش و عدم همکاری دیگر باشگاه‌ها، تنها یک بازی در ورزشگاه آپادانا انجام داد و پس از آن از آپادانا، تنها برای تمرین استفاده میکرد. در سال ۱۳۵۲ و پس از حمایت نکردن دیگر باشگاه‌ها از حرفه‌ای گری پرسپولیس، عبدو ورزشگاه آپادانا را به ارزش ۲۰۰٬۰۰۰ تومان به باشگاه راه‌آهن فروخت. ورزشگاه آپادانا امروز ورزشگاه راه‌آهن نامیده می‌شود و در همسایگی ورزشگاه شهید دستگردی قرار دارد. پرسپولیس پیش از ساخته شدن ورزشگاه آزادی، بازی‌های خود را در ورزشگاه امجدیه (شهید شیرودی کنونی) برگزار میکرد. در مرداد ۱۳۵۷ بولینگ عبدو آتش گرفت. پس از انقلاب، در سال ۱۳۵۹ بنیاد مستضعفان و جانبازان دارایی‌های باشگاه را مصادره کرد. سپولیس در پی بازسازی چمن ورزشگاه آزادی، در فصل ۸۲-۸۱ بازی‌های خانگی خود را در ورزشگاه تختی برگزار کرد. در روزهای پایانی سال ۱۳۸۴ خبرهایی درباره‌ی این که پرسپولیس «ورزشگاه شهر قدس» را خریده است، منتشر شد. اما این ماجرا به علت مشکلات مالی و حقوقی باشگاه پایان یافت و به ثمر نرسید. هم اکنون تنها دارایی باشگاه پرسپولیس، دفتری است که در زمین اهدایی فدراسیون فوتبال ایران ساخته شده است. پرسپولیس برای بازی های خانگی خود ورزشگاه آزادی را اجاره می‌کند. تیم ملی فوتبال ایران و استقلال تهران هم در این ورزشگاه به میدان می‌روند. تیم‌های پایه‌ی پرسپولیس نیز در ورزشگاه شهید درفشی‌فر تمرین و بازی می‌کنند. در شهریور ۱۳۸۷، پس از انتقال باشگاه راه‌آهن به شهرری، پرسپولیس ورزشگاه راه‌آهن را به ارزش ۱۵۰ میلیون تومان برای یک سال اجاره کرد و پس از ۳۵ سال به ورزشگاه خانگی دیرین خود در اکباتان بازگشت. باشگاه فوتبال سرخپوشان دلوار افزار در روز ۲۸ شهریور ۱۳۸۵، محمدحسن انصاری‌فرد مدیر عامل آن زمان پرسپولیس با مدیر عامل باشگاه سرخپوشان دلوار افزار توافقنامه‌ای امضا کرد که بنابر آن، تیم فوتبال سرخپوشان تیم دوم پرسپولیس شد. پس از پایان آن فصل فرهاد خیرخواه، آقای گل دسته اول و بهادر عبدی دو بازیکن سرخپوشان به پرسپولیس پیوستند. پس از تغییر مدیرعامل پرسپولیس رابطه‌ی دو باشگاه کمرنگ شد و باشگاه پرسپولیس به برخی تعهدات خود عمل نکرد. در آبان ۱۳۸۷ امتیاز باشگاه سرخپوشان به باشگاه دیهیم اهواز واگذار شد. این بدین معناست که پرسپولیس هم اکنون تیم دوم ندارد. افتخارات پرسپولیس تاکنون در ۲۵ جام رسمی (۲۴ جام کشوری و ۱ جام آسیایی) به قهرمانی رسیده است و پرافتخارترین باشگاه فوتبال ایران است. این تیم با ۹ بار قهرمانی در بالاترین لیگ کشور، پرافتخارترین باشگاه در تاریخ لیگ فوتبال ایران است. کشوری جام تخت جمشید / لیگ آزادگان / لیگ برتر قهرمانی (۸): ۸۷-۸۶، ۸۱-۸۰، ۷۹-۷۸، ۷۸-۷۷، ۷۶-۷۵، ۷۵-۷۴، ۵۵-۵۴، ۵۳-۵۲ نایب قهرمانی (۷): ۸۰-۷۹, ۷۳-۷۲, ۷۲-۷۱, ۶۹-۶۸, ۵۷-۵۶، ۵۶-۵۵، ۵۴-۵۳ رتبه‌های پایان فصل پرسپولیس در لیگ ایران جام منطقه‌ای ایران ----> قهرمانی: ۱۳۵1 لیگ هفدهم شهریور ----> قهرمانی: ۱۳۶8 جام شهید اسپندی ----> قهرمانی: ۱۳۵9 جام حذفی ---- > قهرمانی (۳): ۱۳۷۸, ۱۳۷۰, ۱۳۶۶ و نایب قهرمانی (۲): ۱۳۸۵, ۱۳۴۸ جام باشگاه‌های تهران ----> قهرمانی (۳): ۱۳۶۶، ۱۳۶۱، ۱۳۵۷ و نایب قهرمانی: ۱۳۶۰ سوپرجام تهران ----> قهرمانی: ۱۳۷۱ آسیایی جام برندگان جام آسیا ----> قهرمانی: ۱۳۷۱ و نایب قهرمانی: ۱۳۷۳ غیررسمی جام بین‌المللی وحدت تهران ----> قهرمانی: ۱۳۶۰ جام دوستی شارجه ----> قهرمانی: ۱۳۷۴ مسابقات انتخابی آسیا ----> قهرمانی: ۱۳۴۷ جایزه‌ها باشگاه برتر ماه آسیا ----> فوریه ۱۹۹۹ تیم سال فوتبال ایران----> ۱۳۸۷-۱۳۸۶ 
هواداران و هماوردان
پرسپولیس با بیش از ۳۰ میلیون هوادار، پرطرفدارترین تیم ایران و آسیا است.